Θεσσαλονίκη 30/01/2023
Με την μαύρη λίστα εργατικών ατυχημάτων που κοστίζουν μέχρι και τη ζωή εργαζομένων να μεγαλώνει διαρκώς και με την πολιτική που εφαρμόζεται και αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους, να μας δημιουργεί ανασφάλεια, γεννιέται αυτόματα το ερώτημα σε όλους μας, αν φεύγοντας για τη δουλειά μας θα μπορέσουμε ή θα είμαστε τυχεροί να γυρίσουμε πίσω στο σπίτι μας.
Οι 64 εργαζόμενοι που έχασαν τη ζωή τους κατά την ώρα της εργασίας τους και οι εκατοντάδες σακατεμένοι την τελευταία οκταετία μαρτυρούν ότι οι ευθύνες δεν βαραίνουν μόνο την σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και την προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλεςτις άλλες πολιτικές δυνάμεις που έχουν συνδιαμορφώσει με την ψήφο τους όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία των δημάρχων για να λειτουργεί αυθαίρετα και αυταρχικά απέναντι στους εργαζόμενους και στα δικαιώματά τους.
Κύρια αιτία των εργατικών δυστυχημάτων – ατυχημάτων αλλά και επαγγελματικών ασθενειών, είναι η εντατικοποίηση της εργασίας που παρατηρείται, αν όχι σε όλους, στους περισσότερους χώρους εργασίας, η οποία έρχεται ως επίπτωση στους εργαζόμενους από τις τραγικές ελλείψεις προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων και από την πίεση που ασκούν οι δημοτικές αρχές για όλο και περισσότερο έργο προκειμένου να το χρησιμοποιούν οι δημοτικές αρχές για να χτίζουν το πολιτικό προφίλ τους. Αν προσθέσουμε τον ακατάλληλο μηχανολογικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείτε σε πολλούς δήμους, την μη χορήγηση Μέσων Ατομικής Προστασίας και τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στους χώρους εργασίας, αντιλαμβανόμαστε σε πόσο μεγάλο κίνδυνο βάζουν την υγεία και την ασφάλεια τους οι εργαζόμενοι, καθημερινά.
Η πολιτική της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών, που περιορίζεται στην επικοινωνιακή ευαισθησία στα θέματα υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους και τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων καθώς και τις κατάλληλες συνθήκες εργασίας στους χώρους δουλειάς, ως επιβαρυντικό κόστος που για αυτούς μπορεί να μειωθεί ώστε να εξοικονομηθούν πόροι που έχουν μειωθεί δραματικά από όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ, διαχρονικά. Αυτή η πολιτική των κυβερνήσεων και της πλειοψηφίας των δημοτικών αρχών είναι εγκληματική και γεννά εργατικά ατυχήματα – δυστυχήματα.
Η συναδέλφισα που έχασε τη ζωή της με αυτόν τον φρικτό τρόπο κατά την ώρα εργασίας στο Ξυλόκαστρο αλλά και το υπόλοιπο πλήρωμα του απορριμματοφόρου δεν είχαν ενεργή σύμβαση με τον δήμο, γεγονός που αναδεικνύει ότι η «μαύρη» εργασία δεν είναι «προνόμιο» μόνο των ιδιωτικών επιχειρήσεων αλλά πλέον και των δημάρχων.
Η μη ύπαρξη γιατρού εργασίας και τεχνικού ασφαλείας αλλά και το νομοθετικό πλαίσιο που τους προβλέπει μέσα από αναθέσεις των δήμων με ιδιωτικές εταιρείες, η μετατροπή του ΣΕΠΕ σε ανεξάρτητη αρχή, οι ελάχιστοι έως μηδαμινοί έλεγχοι στους χώρους δουλειάς, η μη αυστηροποίησητων μέτρων – επιπτώσεων για τους υπεύθυνους, είτε αυτό λέγεται κράτος ή δημοτική αρχή, εντείνουν τον αυταρχισμό και την αυθαιρεσία των δημάρχων απέναντι στην ελλειμματική νομοθεσία υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων.
Η τραγική κατάσταση στην υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων που είναι προϊόν όλων των κυβερνήσεων ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με την ΚΕΔΕ και της συμπίεσης του κόστους εργασίας, δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια και αναθεματισμούς. Χρειάζεται οργάνωση του αγώνα, διεκδικώντας αλλαγή και αυστηροποίηση των ελέγχων και μέτρων προστασίας καθώς και κατάλληλες συνθήκες στους χώρους εργασίας, σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων.
Το Δ.Σ.
